Jaka Tarub
BABAK 1
Para Nawang lagi guneman ing
kahyangan. Dheweke mudun saka kahyangan arep adus ing bumi.
Nawang Sekar : “Ayo para dulur, dolan menyang bumi.”
Nawang Lintang : “Wah...ayo. nanging dolan ing
ngendi?”
Nawang Sari : “Aku duwe ide, ayo adus ing sumber”
Nawang Wulan, Lintang, Sekar
: “(nggawa slendhange) Ayo....”
Para Nawang teka ing sumber lan nyeleh slendhang ing
dhuwur watu gedhe.
Nawang Seka : “Wah...seger tenan banyune.”
Nawang Sari :
“Iya, bening banget”
Nalika para Nawang padha dolanan banyu lan guyonan, Jaka
Tarub liwat lan ngintip para Nawang.
Jaka Tarub : “(intip-intip) Wah...sapa kuwi?
Ayu tenan rupane.”
Jaka Tarub duwe akal arep njupuk salah sawijining slendhang
para Nawang. Supaya bisa kenalan marang salah sijine.
Jaka Tarub : “Wah...slendhang endi sing
arep dakjupuk? Iki wae wes.”
Rada suwe, para Nawang mentas saka sumber. Para Nawang
njupuk slendhang dewe-dewe.
Nawang Sari : “Ayo padha mentas, langit wis arep peteng”
Nawang Sekar : “Ayo bali, sesuk menyang kene
maneh”
Nawang Wulan : “(bingung tolah-toleh) Lho...
ngendi slendhangku?”
Nawang Lintang: “Iku mau kowe seleh ngendi?”
Nawang
Wulan : “(nuding watu gedhe) Ing
watu gedhe kuwi, bareng mbakyu kabeh”
Nawang
Sari : “Apa ana manungsa
liwat lan njupuk slendhangmu Nawang
Wulan?”
Nawnag
Lintang : “Aku ora ndeleng ana
manungsa liwat.”
Nawang
Sekar : “Piye iki, langit wis
arep peteng.”
Nawang
Sari : “Iyo, yen ora ndang
bali kahyangan bakal ditutup”
Nawang
Lintang : “Yen ngono, kowe ing
kene wae, golekana slendhangmu. Yen wis ketemu kita bakal nyusul kowe”
Nawang
Wulan : “Inggih, Mbakyu.”
Nawang
Sari : “Ya wes ati-ati,
Nawang Wulan.”
Para
Nawang mulih menyang kahyangan. Jaka Tarub teka lan nyedeki Nawang Wulan.
Nawang Wulan : “(susah ) Ana ngendi slendhangku
ya?”
Jaka Tarub : “Geneya kowe kok sedhih
banget?”
Nawang Wulan : “Aku kelangan slendhang, apa kowe
ngerti?”
Jaka
Tarub : “Aku ora ngerti.
Aku Jaka tarub, omahku ana ing desa kulon. Sapa jenengmu?”
Nawang
Wulan : “Aku Wulan, aku kesasar
ana ing kene lan arep nggoleki slendhangku”
Jaka
Tarub : “Yen kowe gelem,
kowe oleh nginep ing omahku. Sesuk isuk dakrewangi nggoleki slendhangmu kuwi”
Nawang
Wulan : “Wah...matur suwun Jaka
Tarub”
BABAK 2
Seminggu
Nawang Wulan ana ing omahe Jaka Tarub lan dheweke isih ora nemokake slendhang iku.
Sanalika, Jaka Tarub kesemsem marang Nawang Wulan. Dheweke nglamar lan rabi
karo Nawang Wulan.
Jaka Tarub : “Dinda, Akang budal menyang
alas sek ya!”
Nawang Wulan : “Iya, Kang. Mengko Dinda cepakake
lawuh sing enak”
Ing pawon Nawang Wulan arep adang sega gawe Jaka Tarub.
Ora sengaja Nawang Wulan nemokake slendhange ing njero wadah beras. Dheweke
kaget lan nangis.
Nawang Wulan : “(nangis) Apa iki ana hubungane
karo Kang Jaka?”
Wayah
surup Jaka Tarub mulih saka alas lan ndeleng Nawang Wulan lagi nangis.
Jaka Tarub : “Ana apa, Dinda?”
Nawang
Wulan : “(nduduhake slendhange) Apa iki ana hubungane karo Kakang?”
Jaka
Tarub : “Dinda, Akang
njaluk sepuro. Kakang ora ana niat elek. Iku kabeh amarga Kakang tresna karo Dinda!”
Nawang
Wulan : “Sepurane, Kang. Dinda
bakal bali menyang kahyangan. Dinda ora bisa ing kene terus”
BABAK 3
Para
Nawang ing kahyangan duwe pratanda yen slendhange Nawang Wulan wis ketemu.
Dheweke mudun ing bumi nyusul Nawang Wulan.
Nawang
Lintang : “Dulur, batinku ngomong
yen Nawang Wulan butuh pitulungan”
Nawang
Sari : “Ayo dulur, mudun
menyang bumi nyusul Nawang Wulan”
Nawang
Sekar : “Ayo, aku khawatir
marang Nawang Wulan.”
BABAK
4
Ing sumber, Nawang Wulan lan sadulure bali menyang
kahyangan.
Nawang Sari : “Nawang Wulan, ayo kowe bali.”
Nawang Lintang : “Kowe aja percaya marang manungsa
kuwi”
Nawang Sekar : “Ayo dulurku”
Nawang Wulan : “Inggih mbakyu”
Jaka Tarub : “(nangis) Dinda, kowe aja
bali”
TAMAT
mohon maaf jika ada kesalahan, terima kasih telah berkunjung :)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar